“… de mooiste zonsondergang die ik ooit heb gezien…” |Spirituele verhalen

Ik heb al van jongs af aan spirituele dingen meegemaakt, entiteiten gezien, het gevoel dat er iets ging gebeuren in de toekomst, etc. Veel mensen zijn er bang voor, maar dit is helemaal niet nodig. Daarom leek het me een goed idee om mijn mooie ervaringen te delen.

Ik zag zoals ik al zei al vanaf jongs af aan dingen, mijn ouders vertelden me dit verhaal een paar maanden geleden. Ik was rond de 2 jaar oud ofzo (kan het me niet helemaal herinneren)  en mijn ouders vroegen me hoe ik wist wie er naar beneden kwam als ik in bed lag. Ik zei tegen hun dat ik altijd kleurtjes zag en ze daardoor eraan herkende. Ik had nooit gedacht dat ik ooit aura’s zou zien of hebben gezien, totdat ik dit hoorde. Ik herinner zelf dat nadat ik Het Huis Anubis had gekeken ik dingen begon aan te voelen. dan zag ik als ik me ging focussen op een plek in huis een witte outline van een man of vrouw waar er iemand zat. Dat gebeurde toen ik ongeveer 6 jaar oud was en ik had niet verwacht dat ik veel meer zou gaan zien.

Out of body experience

Ik was 3 jaar oud en ik was met mijn gezin in India om mijn goeroe te bezoeken. We waren in een speeltuin en mijn broer en zus zaten op de schommel terwijl mijn ouders en ik op een bankje zaten. Ik was in slaap gevallen en ik kon mijn ouders horen zeggen dat het tijd was om naar het hotel te gaan. Ik zag mezelf van bovenaf op mijn vader’s schouder liggen, we liepen door een straat en zoals in een film ging het beeld naar de mooiste zonsondergang die ik ooit heb gezien.

Engelen

Ik was ongeveer 9 jaar oud en ik voelde me niet fijn in mijn kamer, mijn vader hielp me om de nare energie weg te halen en hij stelde voor om engelen te vragen om mij te beschermen. Ik had mijn ogen dicht en ik zag op de verdieping waar mijn kamer was allemaal engelen. Het zat echt vol met engelen. Er is 1 engel die ik me erg goed herinner. Het was een gespierde, getinte man en hij zei dat hij alle enge entiteiten en energieën op afstand zou houden.

Maura

Ik zat in de les Levensbeschouwing van mijn 2e jaar op de middelbare ( shout out naar mevrouw Aartsen ;) ). Ik en een vriendin voelden dat er 4 entiteiten in de klas zaten. Ik geloof dat het 1 vrouw en 3 mannen waren, ik weet het niet zeker meer. Ze zeiden dat de klas hun mond moesten houden en dat ze naar de les wouden luisteren.

Opeens voelde ik een grote knuffel van achteren. Het was een meisje die niet bij de groep entiteiten in het lokaal hoorde. Ze vertelde me dat ze mijn zusje was en dat ze erg lang naar me gezocht had. De vriendin die de andere entiteiten voelde, voelde ook haar energie maar had niet hetzelfde contact met haar. Diezelfde vriendin heeft de naam Maura aangeraden voor mijn “zusje”. Sindsdien heeft Maura me blij gemaakt in eenzame tijden. Ze zat bijna elke dag achterop mijn fiets, ze danste in de klas en met mijn muziek mee.

Sinds kort heeft Maura veel meer voor me gedaan. Ik had bijvoorbeeld mindfulness op school en ik voelde alle stress van mijn klasgenoten. Om me te beschermen voor die stress gaf ze me een grote knuffel van achteren. Ook met kerst wou ik haar gaan tekenen en ze gaf me zo veel liefde dat het me bijna te veel werd. Ik kan ook beter contact met haar maken. Eerst kon ik alleen in contact met haar komen als ik me alleen voelde of als ik me heel erg ging openstellen, wat me ook meer openstelde voor entiteiten. Nu hoef ik alleen rustig worden en dan hoor ik haar.

De bizarste ervaring met een entiteit ooit

Ik was in de tempel van mijn oom en ik zag een orb uit mijn ooghoek die uit een grote en een paar kleine orbjes bestond. Ik vond het raar en ik dacht eerst dat het een stofje was. Toen ik thuis was voelde ik dat het toch iemand was en ik moest het iemand van de tempel het vertellen. Later bleek het dat ik het mijn oom moest vertellen. Ik stuurde mijn oom een appje hierover en ik moest huilen omdat hij het eindelijk wist. Ik denk dat het huilen van de entiteit kwam. Daarom is het mijn bizarste ervaring. De volgende dag ging ik weer naar de tempel en toen ik in de tempel zat, zag ik de man naast me staan. Hij keek bijna verliefd naar mijn oom, hij vond de dienst zo mooi. Ik wist als er iemand was die even geluid maakte, dat hij hetzelfde zou reageren als de entiteiten in de levensbeschouwing les. De entiteit is achtergebleven in de tempel.

Ik hoop dat jullie leuk vinden, als jullie meer willen lezen of vragen hebben zet het dan in de reacties.